南乡子（眼约也应虚）

南乡子（眼约也应虚）原文：

绿竹入幽径，青萝拂行衣。
问肯，便待要锦帐罗帏就亲。唬得我惊急列蓦出卧房门，他措支刺扯住我皂腰裙，
“别多”以下八句为第三段，写牛郎织女七夕乍会又离的悲痛。一年三百六十日，他们只有一个晚上能够相会，真是“别多会少”，但这是天帝的命令，无可奈何。如果是个忘情者，倒也罢了，却偏偏想起了从前夫唱妇随的无限恩爱，怎能不痛苦万分。他们匆匆相会，离愁别恨还未说完，可是“烛龙已驾随羲和”。神话传说中的烛龙（在北方无日处，目发巨光，睁眼为昼，闭眼为夜），已随御日车之神羲和拉着太阳从东方升起，一年一度的七夕就这样消逝了。守在河边监视他们的天官严厉执行天帝的命令，不管她们“相见时难别亦难”，天刚亮便无情地催促织女踏上“鹊桥归(...)
从“守著窗儿”以下，写独坐无聊，内心苦闷之状，比“寻寻觅觅”三句又进一层。“守著”句如依张惠言《词选》断句，以“独自”连上文。秦观（一作无名氏）《鹧鸪天》下片：“无一语，对芳樽，安排肠断到黄昏。甫能炙得灯儿了，雨打梨花深闭门”，与此词意境相近。但秦词从人对黄昏有思想准备方面着笔，李则从反面说，好像天有意不肯黑下来而使人尤为难过。“梧桐”两句不仅脱胎淮海，而且兼用温庭筠《更漏子》下片“梧桐树，三更雨，不道离情正苦；一叶叶，一声声，空阶滴到明”词意，把两种内容融而为一，笔更直而情更切。最后以“怎一个愁字了得”句作收，也是蹊径独辟之笔。自庾信以来，或言愁有千斛万斛，或言愁如江如海（分别见李煜、秦观词），总之是极言其多。这里却化多为少，只说自己思绪纷茫复杂，仅用一个“愁”字如何包括得尽。妙在又不说明于一个“愁”字之外更有什么心情，即戛然而止，仿佛不了(...)
懒学冯君，弹铗歌鱼，如今五年。为西湖西子，费人料理，东林东老，特地留连。坐注(...)
蜥蜴蜥蜴，兴云吐雾。雨若滂沱，放汝归去。
问肯，便待要锦帐罗帏就亲。唬得我惊急列蓦出卧房门，他措支刺扯住我皂腰裙，

南乡子（眼约也应虚）拼音解读：

lǜ zhú rù yōu jìng ，qīng luó fú háng yī 。
wèn kěn ，biàn dài yào jǐn zhàng luó wéi jiù qīn 。hǔ dé wǒ jīng jí liè mò chū wò fáng mén ，tā cuò zhī cì chě zhù wǒ zào yāo qún ，
“bié duō ”yǐ xià bā jù wéi dì sān duàn ，xiě niú láng zhī nǚ qī xī zhà huì yòu lí de bēi tòng 。yī nián sān bǎi liù shí rì ，tā men zhī yǒu yī gè wǎn shàng néng gòu xiàng huì ，zhēn shì “bié duō huì shǎo ”，dàn zhè shì tiān dì de mìng lìng ，wú kě nài hé 。rú guǒ shì gè wàng qíng zhě ，dǎo yě bà le ，què piān piān xiǎng qǐ le cóng qián fū chàng fù suí de wú xiàn ēn ài ，zěn néng bú tòng kǔ wàn fèn 。tā men cōng cōng xiàng huì ，lí chóu bié hèn hái wèi shuō wán ，kě shì “zhú lóng yǐ jià suí xī hé ”。shén huà chuán shuō zhōng de zhú lóng （zài běi fāng wú rì chù ，mù fā jù guāng ，zhēng yǎn wéi zhòu ，bì yǎn wéi yè ），yǐ suí yù rì chē zhī shén xī hé lā zhe tài yáng cóng dōng fāng shēng qǐ ，yī nián yī dù de qī xī jiù zhè yàng xiāo shì le 。shǒu zài hé biān jiān shì tā men de tiān guān yán lì zhí háng tiān dì de mìng lìng ，bú guǎn tā men “xiàng jiàn shí nán bié yì nán ”，tiān gāng liàng biàn wú qíng dì cuī cù zhī nǚ tà shàng “què qiáo guī (...)
cóng “shǒu zhe chuāng ér ”yǐ xià ，xiě dú zuò wú liáo ，nèi xīn kǔ mèn zhī zhuàng ，bǐ “xún xún mì mì ”sān jù yòu jìn yī céng 。“shǒu zhe ”jù rú yī zhāng huì yán 《cí xuǎn 》duàn jù ，yǐ “dú zì ”lián shàng wén 。qín guān （yī zuò wú míng shì ）《zhè gū tiān 》xià piàn ：“wú yī yǔ ，duì fāng zūn ，ān pái cháng duàn dào huáng hūn 。fǔ néng zhì dé dēng ér le ，yǔ dǎ lí huā shēn bì mén ”，yǔ cǐ cí yì jìng xiàng jìn 。dàn qín cí cóng rén duì huáng hūn yǒu sī xiǎng zhǔn bèi fāng miàn zhe bǐ ，lǐ zé cóng fǎn miàn shuō ，hǎo xiàng tiān yǒu yì bú kěn hēi xià lái ér shǐ rén yóu wéi nán guò 。“wú tóng ”liǎng jù bú jǐn tuō tāi huái hǎi ，ér qiě jiān yòng wēn tíng jun1 《gèng lòu zǐ 》xià piàn “wú tóng shù ，sān gèng yǔ ，bú dào lí qíng zhèng kǔ ；yī yè yè ，yī shēng shēng ，kōng jiē dī dào míng ”cí yì ，bǎ liǎng zhǒng nèi róng róng ér wéi yī ，bǐ gèng zhí ér qíng gèng qiē 。zuì hòu yǐ “zěn yī gè chóu zì le dé ”jù zuò shōu ，yě shì qī jìng dú pì zhī bǐ 。zì yǔ xìn yǐ lái ，huò yán chóu yǒu qiān hú wàn hú ，huò yán chóu rú jiāng rú hǎi （fèn bié jiàn lǐ yù 、qín guān cí ），zǒng zhī shì jí yán qí duō 。zhè lǐ què huà duō wéi shǎo ，zhī shuō zì jǐ sī xù fēn máng fù zá ，jǐn yòng yī gè “chóu ”zì rú hé bāo kuò dé jìn 。miào zài yòu bú shuō míng yú yī gè “chóu ”zì zhī wài gèng yǒu shí me xīn qíng ，jí jiá rán ér zhǐ ，fǎng fó bú le (...)
lǎn xué féng jun1 ，dàn jiá gē yú ，rú jīn wǔ nián 。wéi xī hú xī zǐ ，fèi rén liào lǐ ，dōng lín dōng lǎo ，tè dì liú lián 。zuò zhù (...)
xī yì xī yì ，xìng yún tǔ wù 。yǔ ruò pāng tuó ，fàng rǔ guī qù 。
wèn kěn ，biàn dài yào jǐn zhàng luó wéi jiù qīn 。hǔ dé wǒ jīng jí liè mò chū wò fáng mén ，tā cuò zhī cì chě zhù wǒ zào yāo qún ，

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

问肯，便待要锦帐罗帏就亲。唬得我惊急列蓦出卧房门，他措支刺扯住我皂腰裙，
孤灯、寒雨、浮烟、湿竹，景象是多么凄凉。诗人写此景正是借以渲染伤别的气氛。其中的孤、寒、湿、暗、浮诸字，都是得力的字眼，不仅渲染映衬出诗人悲凉暗淡的心情，也象征着人事的浮游不定。二句既是描写实景，又是虚写人的心情。

相关赏析

宋之问的家乡一说在汾州（今山西汾阳附近），一说在弘农（今河南灵宝西南），离诗中的“汉江”都比较远。所谓“近(...)
李商隐(...)
范成大喜欢在窗前种梅树，夏可尝青梅，冬可赏梅花。这首诗大概[意思是说窗(...)
①愀：忧愁的样子。

作者介绍

何若瑶 清广东番禺人，字石卿。道光二十一年进士。官右春坊右赞善。旋辞归。咸丰间曾主禺山讲席。卒年六十。有《公羊注疏质疑》、《两汉考證》、《海陀华馆诗文集》。